2 զի ստութիւն խորհի սիրտ նոցա, եւ ցաւս խօսին շրթունք նոցա։
Յղասցի զցաւս, դիպեսցին նմա սնոտիք. որովայն նորա կրեսցէ զնենգութիւն։՝՝
Տեղասցէ ի վերայ մեղաւորաց որոգայթ, հուր եւ ծծումբ. այսմրրիկ բաժին բաժակի նոցա։
Ուղիղ եղիցին աղօթք իմ որպէս խունկ առաջի քո, Տէր, համբարձումն ձեռաց իմոց պատարագ երեկոյի։
Ձայն Տեառն ի վերայ ջուրց, եւ Աստուած փառաց որոտաց, եւ Տէր ինքն ի վերայ ջուրց բազմաց։
Ժտեա ի Տեառնէ՝՝ եւ նա տացէ քեզ զխնդրուածս սրտի քո։
Կշտամբութեամբ վասն մեղաց խրատեցեր զմարդ, մաշեցեր որպէս սարդիոստայն զանձն՝՝ նորա. սակայն ընդունայն է ամենայն մարդ։ Հանգիստ։
եւ ի նմա՝՝ է պատրաստեալ զանօթս մահու, եւ զնետս իւր այրեցելովք է գործեալ։
Որդեակ, մի՛ խաբեսցեն զքեզ արք ամպարիշտք, եւ մի՛ ախորժեսցես՝ եթէ կոչեսցեն զքեզ
Իմաստունք ոչ խոտորին ի բերանոյ Տեառն, այլ խորհին ի ժողովս իւրեանց։
Սիրտ խոտորեալ նիւթէ զչարիս. յամենայն ժամանակի այնպիսին խռովութիւնս առնէ քաղաքի՝՝։
սիրտ որ նիւթէ զխորհուրդս չարս, եւ ոտք որ փութան գործել զչարիս՝ սատակեսցին։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր՝ Սուրբն Իսրայելի. Փոխանակ զի անարգեցէք դուք զբանսդ զայդոսիկ, եւ յուսացարուք ի ստութիւն սնոտի, եւ զի տրտնջեցէք՝ եւ յուսացարուք ի բանդ յայդ՝՝։
Չիք ոք որ խօսի զարդարութիւն, եւ ոչ գոն իրաւունք ճշմարտութեան. յուսացեալ են ի սնոտիս, եւ խօսին զունայնութիւն. զի յղանան զցաւս, եւ ծնանին զանօրէնութիւն։
Ահաւադիկ ոչ իսկ են քո աչք, եւ սիրտ քո ոչ է ի բարութիւն, այլ՝՝ յագահութիւն եւ ի հեղուլ զարիւն անպարտ, եւ յանիրաւութիւն եւ յառնել սպանումն։
Զձեռս իւրեանց պատրաստեն ի չար. իշխանն խնդրէ, եւ դատաւորն խօսի բանս խաղաղութեան ըստ ցանկութեան անձին իւրոյ.
եւ ասէ. Ով լի ամենայն նենգութեամբ եւ խորամանկութեամբ, որդի Սատանայի, թշնամի ամենայն արդարութեան, ո՞չ լռես ի թիւրելոյ զճանապարհս Տեառն զուղիղս։
Եւ գիտաց Դաւիթ զՍաւուղայ եթէ ոչ դադարէ ի չարութենէ՝՝. եւ ասէ Դաւիթ ցԱբիաթար քահանայ. Մատո՛ զեփուդդ Տեառն։