34 եւ անկեալ դնիցիս, ի սիրտ ծովու՝ եւ իբրեւ զնաւավար ի մէջ բազում մրրկի՝՝։
Եւ պատուէր ետ Աբիսողոմ մանկտւոյ իւրում եւ ասէ. Տեսէք, յորժամ զուարթասցի սիրտն Ամոնայ ի գինւոյ, եւ ասացից ձեզ. Հարէք զԱմոն եւ սպանէք զնա, մի՛ երկնչիք. զի ո՞չ ապաքէն ես իցեմ որ հրամայիցեմ ձեզ. քաջալերեցարուք եւ լերուք յորդիս զօրութեան։
Եւ ժողովեաց ի վերայ նորա՝՝ Զամբրի ծառայ իւր՝ իշխան կիսոյ սպառազինաց. եւ նա ըմպէր եւ արբեալ էր ի տանն Արսայ հանդերձապետի ի Թերսա.
Եւ հողմով սրտմտութեամբ քով պատառեցան ջուրք, պաղեցան իբրեւ զպարիսպ ջուրք. պաղեցան ալիք ի մէջ ծովուն։
Աչք քո իբրեւ տեսանիցեն զկին օտար, բերան քո յայնժամ խօսեսցի զթեւրս.
Եւ ասիցես, թէ՝ Հարկանէին զիս՝ եւ ինձ ոչ ցաւէր, այպն առնէին՝՝ զիս՝ եւ ես ոչ գիտէի. ե՞րբ լիցի առաւօտ՝ զի ելեալ խնդրեցից ընդ որում շրջիցիմ՝՝։
Մեծամեծքն բարկասիրտք են, գինի մի՛ արբցեն.
Սթափեցարուք, արբեալք ի գինւոյ, եւ լացէք եւ զգացարուք, ամենեքեան որ ըմպէք գինի ցարբենալ. զի բարձաւ ի բերանոյ ձերմէ ուրախութիւն եւ խնդութիւն՝՝։
Զի որպէս էին յաւուրսն որ յառաջ քան զջրհեղեղն, ուտէին եւ ըմպէին, կանայս առնէին եւ արանց լինէին, մինչեւ յօրն յորում եմուտ Նոյ ի տապանն,
Զգոյշ լերուք անձանց, գուցէ ծանրանայցեն սիրտք ձեր շուայտութեամբ եւ արբեցութեամբ եւ հոգովք աշխարհականօք, եւ յանկարծակի հասանիցէ ի վերայ ձեր օրն այն.