3 Ապա թէ ագահագոյն իցես, մի՛ ցանկանայցես խորտկաց նորա. զի այն իսկ կցեալ երթայ զկենացն ստութենէ։
Ի նուաղել յինէն հոգւոյ իմոյ, դու, Տէր, ծանեար զշաւիղս իմ, ի ճանապարհ յոր եւ գնայի՝ թաքուցաւ ինձ որոգայթ։
Մի՛ ուտեր հաց ընդ առն չարական, եւ մի՛ ցանկանար կերակրոյ նորա.
Զգոյշ լերուք անձանց, գուցէ ծանրանայցեն սիրտք ձեր շուայտութեամբ եւ արբեցութեամբ եւ հոգովք աշխարհականօք, եւ յանկարծակի հասանիցէ ի վերայ ձեր օրն այն.
ի բաց մերկանալ ի ձէնջ ըստ առաջին գնացիցն զմարդն հին, զապականեալն ցանկութեամբք խաբէութեանն.