20 Եւ դու գրեա զնոսա յանձին քում երեքկին, ի խորհուրդս եւ ի գիտութիւն եւ ի հանճար։
Ես յողորմութիւնս քո, Տէր, յուսացայ, ցնծացաւ սիրտ իմ ի փրկութեան քում. օրհնեցից զՏէր, զԲարերարդ իմ։
Ունկն դիք ինձ, զի զպարկեշտս բարբառիմ, եւ բղխեմ ի շրթանց իմոց զուղղութիւնս։
Յոյժ խնդրեաց Ժողովօղն գտանել զբանս կամաց, եւ գրել զգիրս ուղղութեան բանից ճշմարտութեան։
Գրեցից ի վերայ նոցա բազմութիւն, եւ կրօնք նորա յօտարոտիս համարեցան։