15 Անմտութիւն բորբոքեալ ի սիրտ երիտասարդի, գաւազան եւ խրատ հեռի է ի նմանէ։
Իսկ արդ ո՞վ իցէ սուրբ յաղտոյ՝՝, այլ եւ ոչ ոք.
Սիրեաց զչարութիւն քան զբարութիւն. զանօրէնութիւն քան զխօսս արդարութեան։
Որ խնայէ ի գաւազան՝ ատեայ զորդի իւր, իսկ որ սիրէն՝ խնամով խրատէ։
Խրատեա զորդի քո՝ զի այնպէս եղիցի քեզ յոյս բարի. եւ ի թշնամանս մի՛ հպարտանար անձամբ քով. զի եթէ հարկանես զնա գաւազանաւ՝ ոչ մեռանի, բայց զանձն նորա փրկես ի մահուանէ։
Վէրք եւ հարուածք պատահեն չարաց, եւ տանջանք՝՝ ի շտեմարանս որովայնի։
Գանք եւ կշտամբանք տան զիմաստութիւն. մանուկ մոլորեալ՝ յամօթ առնէ զծնողս իւր։
Խրատեա զորդի քո եւ հանգուսցէ զքեզ, եւ տացէ զարդ անձին քում։
Զի ծնեալն ի մարմնոյ մարմին է, եւ ծնեալն ի Հոգւոյ հոգի է։
յորս եւ մեք ամենեքեան շրջէաք երբեմն ի ցանկութիւնս մարմնոյ մերոյ, եւ առնէաք զկամս մարմնոյ եւ զմտաց, եւ էաք արդարեւ որդիք բարկութեան իբրեւ այլքն։