10 Անձն ամպարշտի ցանկանայ չարեաց, եւ ոչ գտցէ յումեքէ ողորմութիւն՝՝։
Ո՞վ է որպէս Տէր Աստուած մեր, ի բարձունս բնակեալ,
Բնակեցուցանէ զամուլն ի տան ուրախամիտ, որպէս մայր որդւովք բերկրեալ։
Ժտեա ի Տեառնէ՝՝ եւ նա տացէ քեզ զխնդրուածս սրտի քո։
Ցանկութիւնք ամպարշտաց՝ չար են, արմատք բարեպաշտաց հաստատունք՝՝ են։
Որ անարգէ զտնանկն՝ մեղանչէ. եւ որ ողորմի աղքատի՝ երանելի է։
որ ուրախ լինիցին ընդ չարիս, եւ խնդայցեն ընդ խոտորումն չարութեան.
Որ խնու զլսելիս իւր զի մի՛ լուիցէ տկարաց, եւ նա կարդասցէ առ Տէր՝ եւ ոչ լուիցէ նմա։
Լաւ է բնակել առ անկեան ի ներքոյ օդոյ, քան ի բռեալս անիրաւութեամբ եւ ի տան խառնակութեան։՝՝
Մի՛ նիւթեր բարեկամի քում չարիս՝ որ յեցեալ եւ յուսացեալ իցէ ի քեզ։
Եւ այն՝ օրինակաւ լինէր վասն մեր, զի մի՛ լիցուք ցանկացողք չարեաց, որպէս նոքայն ցանկացան։
Զի անողորմ դատաստան լինելոց է այնմ որ ոչ առնիցէ զողորմութիւն, քանզի բարձր ի գլուխ պարծի ողորմութիւն առ դատաստանաւն։
Եթէ ոք սիրէ զաշխարհ, ոչ է ի նմա սէր Հօր, զի ամենայն որ ինչ յաշխարհի է՝ ցանկութիւն է մարմնոյ եւ ցանկութիւն է աչաց եւ ամբարտաւանութիւն աստի կենացս, որ չէ առ ի Հօրէ, այլ յաշխարհէ աստի է։