5 Ջուր խոր է խորհուրդ սրտի առն, եւ այր իմաստուն քամեսցէ զնա։
Սքանչելի արդարութեամբ, լուր մեզ, Աստուած փրկիչ մեր, յոյս ամենայն ծագաց երկրի եւ որ ի ծով հեռի։
Ջուր խոր է խորհուրդ սրտի առն, գետ բղխեալ եւ աղբեւր կենաց՝՝։
Թէպէտ եւ նախատի վատ՝ ոչ ամաչէ, նոյնպէս եւ որ առնու ցորեան փոխ ամարանի։՝՝
Մեծ է մարդ՝ եւ պատուական այր ողորմած՝՝, բայց զայր հաւատարիմ գործ է գտանել։
Զի ո՞ ոք ի մարդկանէ գիտէ ինչ զմարդոյն, եթէ ոչ հոգի մարդոյն որ ի նմա. նոյնպէս եւ ոչ զԱստուծոյսն ոք գիտէ, եթէ ոչ Հոգին Աստուծոյ։