4 Թէպէտ եւ նախատի վատ՝ ոչ ամաչէ, նոյնպէս եւ որ առնու ցորեան փոխ ամարանի։՝՝
Տնանկութիւն զայր խոնարհեցուցանէ՝՝, ձեռք ժրաց մեծացուցանեն։
Ի կարօտութեան է ամենայն վատ, ձեռք ժրաց ի դարմանս։՝՝
Վատութիւն ունի զկանացին՝՝. անձն գործատեաց՝ քաղցիցէ։
Որ թաքուցանէ զձեռս իւր ի ծոց իւր զուր, եւ ոչ ի բերան իւր տարցի զնոսա։
Ջուր խոր է խորհուրդ սրտի առն, եւ այր իմաստուն քամեսցէ զնա։
Ցանկութիւնք սպանանեն զվատ՝՝, զի ոչ յօժարեն ձեռք նորա գործել ինչ։
Եթէ զայդ առնիցես.՝՝ եկեսցէ իբրեւ զկարապետ աղքատութիւն քո, եւ կարօտութիւն քո իբրեւ զարագոտն սուրհանդակ՝՝։
Երթ առ մրջիւնն, ո՛վ վատ, եւ նախանձեաց ընդ ճանապարհս նորա, եւ լեր իմաստնագոյն եւս քան զնա՝՝։
Որ խտրէ զհողմս՝ ոչ սերմանէ, եւ որ հայի ընդ ամպս՝ ոչ հնձեսցէ.