16 Զերծ զհանդերձ նորա՝ զի երաշխաւոր եղեւ օտարի, եւ ի հիւրութեան գրաւեաց զնա՝՝։
Անզգամ՝ չարիս գործէ յորժամ խառնակիցի ընդ արդարոյ, եւ ատեայ զբարբառ զգուշութեան։
հեռի առնել զքեզ յուղիղ ճանապարհէ, եւ օտարացուցանել յարդար խորհրդոց. որդեակ իմ, մի՛ հասցեն քեզ խորհուրդք չարք,
Է ոսկի եւ բազմութիւն անդոց. եւ անօթ պատուական՝ շրթունք գիտութեան։
Քաղցրացաւ առն հաց ստութեան, եւ լցցի բերան նորա կոպճով։
Կարաս ծակ է տուն օտար՝՝, եւ ջրհոր նեղ՝ օտարոտին։
Զերծ ի նմանէ զհանդերձս նորա, զի անց թշնամանագիրն. քանզի նա զայլոյն ապականէր՝՝։
զի մեղր կաթէ ի շրթանց կնոջ պոռնկի, որ առ ժամանակ մի պարարէ զքիմս քո՝՝,
Որդեակ, եթէ լինիցիս երաշխաւոր բարեկամի քում, մատնեցեր զանձն քո թշնամւոյ.
եւ կինն ընդ առաջ լինի նմա պոռնկութեան կերպարանօք, որ յիմարեցուցանէ զմիտս երիտասարդաց՝
զի պահեսցէ զքեզ ի կնոջէ օտարէ եւ ի չարէ՝՝, յորժամ բանիւք զքեզ ի պատրանս արկանիցէ։