20 Զի եթէ գնացեալ էր ի ճանապարհս բարիս, գտանէին արդեւք զշաւիղս արդարութեան զդիւրինս։ Քաղցրացեալք՝ եղիցին բնակիչք երկրի, անմեղք մնասցեն ի նմա։՝՝
Որ գնայ ընդ իմաստունս՝ իմաստուն եղիցի, եւ որ թարթափի ընդ անզգամս՝ յայտնի եղիցի՝՝։
Զճանապարհս իմաստութեան ուսուցանեմ քեզ, խելամուտ առնեմ զքեզ ուղիղ շաւղաց։
Ճանապարհք արդարոց իբրեւ լոյս ծագեն, առաջնորդեն եւ լուսաւորեն, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ։
Ի ճանապարհս արդարութեան գնամ, եւ ի մէջ շաւղաց արդարութեան շրջիմ։
Այսպէս ասէ Տէր. Կացէք ի ճանապարհս եւ դիտեցէք, եւ հարցէք զյաւիտենական շաւղաց Տեառն. եւ տեսէք ո՛ր է ճանապարհ բարի, եւ գնացէք ընդ նա, եւ գտջիք սրբութիւն անձանց ձերոց. եւ ասացին թէ՝ Ոչ երթիցուք։
զի մի՛ հիւանդամիտք լինիցիք, նմանողք եղերուք այնոցիկ որ հաւատովքն եւ երկայնմտութեամբ ժառանգեցին զաւետիսն։
Սիրելի, մի՛ լիցիս նմանող չարի, այլ բարւոյ. զի որ զբարին առնէ՝ յԱստուծոյ է. եւ որ զչարիս գործէ՝ նա ոչ ետես երբեք զԱստուած։