19 Ամենեքեան որ գնան ընդ նա՝ ոչ դարձցին, այլ եւ ի զղջումն եւս եկեսցեն.՝՝ եւ ոչ ժամանեսցեն ի ճանապարհս ուղիղս, եւ ոչ հասցեն ի տարեկանս կենդանութեան։
Մերժեցին զիս եւ՝՝ այժմ դարձեալ պատեցան զինեւ, ուշ եդին խոնարհեցուցանել զիս յերկիր։
Ճանապարհք արդարոց իբրեւ լոյս ծագեն, առաջնորդեն եւ լուսաւորեն, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ։
Եւ զղջասցիս յետոյ՝ յորժամ մաշիցին անդամք մարմնոյ քո.
Զի ի ճանապարհս կենաց ոչ գնան, զեղխ են ճանապարհք նորա՝ եւ ոչ յայտնիք՝՝։
Իսկ որ շնայ առ պակասութեան մտաց՝՝, կորուստ անձին իւրում ստանայ.
Շուրջ եկի ես եւ սիրտ իմ ճանաչել, նա եւ խորհել եւ խնդրել զիմաստութիւն եւ զհանճար, եւ գիտել զամպարշտի զուրախութիւն եւ զլլկանս եւ զծփանս.
Եթէ փոխիցէ Հնդիկ զմորթ իւր եւ ինձ զխայտուցս իւր, եւ դուք կարօղ լինիցիք գործել զբարիս՝ ուսեալք զչարիս։
Եւ ոչ արարից այց դստերաց ձերոց յորժամ պոռնկեսցին, եւ հարսանց ձերոց՝ յորժամ շնասցին. զի նոքա ընդ պոռնիկս թաթաւէին եւ ընդ նուիրեալսն զոհէին, եւ ժողովուրդն քո որ ոչ իմանայր զայն՝ խառնակէր ընդ պոռնիկս։
զի երկու անփոփոխելի իրօքն որովք անհնար իցէ ստել Աստուծոյ՝ հաստատուն մխիթարութիւն ունիցիմք, որք ապաստան եղեաք բուռն հարկանել զհանդերձեալ յուսոյն.