16 հեռի առնել զքեզ յուղիղ ճանապարհէ, եւ օտարացուցանել յարդար խորհրդոց. որդեակ իմ, մի՛ հասցեն քեզ խորհուրդք չարք,
Գուբ խոր է բերան անօրինի, եւ ատեցեալն ի Տեառնէ անկցի ի նա։ Են ճանապարհք չարք՝ առաջի առն, եւ ոչ սիրէ դառնալ ի նոցանէ. բայց դառնալ պարտ է ի թեւր եւ ի չար ճանապարհէ։
Կարաս ծակ է տուն օտար՝՝, եւ ջրհոր նեղ՝ օտարոտին։
Լեզու սուտ՝ ատեայ զճշմարտութիւն, բերան անդադար՝ գործէ խռովութիւնս՝՝։
Որ կազմէ կռիւս յերեսս բարեկամի իւրոյ՝՝, պատեսցէ հաղբս զոտիւք իւրովք։
պահել զքեզ յառնակին կնոջէ, եւ ի չարախօսութենէ՝՝ օտար լեզուի։
Շուրջ եկի ես եւ սիրտ իմ ճանաչել, նա եւ խորհել եւ խնդրել զիմաստութիւն եւ զհանճար, եւ գիտել զամպարշտի զուրախութիւն եւ զլլկանս եւ զծփանս.
Եւ ելաց առ նա զեւթն օր յորս էր խրախութիւնն. եւ եղեւ յաւուրն եւթներորդի պատմեաց նմա քանզի թախանձեաց զնա. եւ նա պատմեաց որդւոց ազգին իւրոյ։