8 Որ ստանայ զհանճար՝ սիրէ զանձն, եւ որ պահէ զիմաստութիւն՝ պահէ զբարիս՝՝։
Որ իմաստուն է յիրս՝ գտանէ զբարիս, եւ որ յուսայ ի Տէր՝ երանելի է։
Ընդէ՞ր գտանին ստացուածք անմտի՝՝, զի իմանալ զիմաստութիւն անմիտն ոչ կարէ։ Որ բարձր առնէ զտուն իւր՝ խնդրէ զբեկումն. եւ որ կամակորէ յուսմանէ, անկցի ի չարիս։՝՝
Վկայ սուտ՝ առանց պատժի ոչ լիցի. եւ որ բորբոքէ զչարութիւն ընկերաց, եւ որ յուզէ զչարութիւն՝՝ կորիցէ։
եւ եթէ արկցես զնոսա ի սրտի քում, եւ զուարճասցին միանգամայն ի շրթունս քո։
Փայտ կենաց է ամենեցուն որ պատսպարին ի նա, եւ որ յենուն ի նա իբրեւ ի Տէր հաստատութեամբ։
Որդեակ, մի՛ լուծանիցիս. պահեա զխորհուրդս իմ՝՝ եւ զիմաստութիւն,
զի կեցցէ անձն քո, եւ շնորհք իցեն ի վերայ պարանոցի քո. եղիցի բժշկութիւն մարմնոյ քում, եւ դարման ոսկերաց քոց։՝՝
զի մի՛ պակասեսցին աղբեւրք քո՝՝. պահեա զնոսա ի սրտի քում.
որք ուսուցանէին զիս եւ ասէին՝՝. Հաստատեսցի բան մեր ի սրտի քում. պահեա զպատուիրանս իմ եւ կեաց։
Մի՛ թողուր զնա, եւ պատսպարեսցէ զքեզ. սիրեա զնա, եւ պահեսցէ զքեզ։
եւ տաց ձեզ սիրտ նոր, եւ ոգի նոր նորոգեցից ի ձեզ, եւ հանից զսիրտն քարեղէն ի մարմնոց ձերոց, եւ տաց ձեզ սիրտ մարմնեղէն.
Որ սիրէ զանձն իւր՝ արձակէ զնա. եւ որ ատեայ զանձն իւր յաշխարհիս յայսմիկ՝ ի կեանսն յաւիտենականս պահեսցէ զնա։
Որ ունի զպատուիրանս իմ եւ պահէ զնոսա՝ նա է որ սիրէ զիս. եւ որ սիրէն զիս՝ սիրեսցի ի Հօրէ իմմէ. եւ ես սիրեցից զնա, եւ երեւեցուցից նմա զիս։
Զի որ կամիցի զկեանս սիրել եւ տեսանել աւուրս բարութեան, լռեցուսցէ զլեզու իւր ի չարութենէ, եւ զշրթունս իւր ի չխօսելոյ զնենգութիւն.