Յետս հարաք զիրաւունս՝՝, եւ արդարութիւն հեռացաւ ի մէնջ. զի սպառեցաւ ի ճանապարհաց նոցա ճշմարտութիւն, եւ ընդ ուղղորդն ոչ կարացին գնալ, եւ արդարութիւն բարձաւ ի նոցանէ.
Եւ առաքեն առ նա զաշակերտս իւրեանց Հերովդիանոսօքն հանդերձ, եւ ասեն. Վարդապետ, գիտեմք զի ճշմարիտ ես, եւ զճանապարհն Աստուծոյ ճշմարտութեամբ ուսուցանես, եւ ոչ է քեզ փոյթ զումեքէ, եւ ոչ հայիս յերեսս մարդոյ։