Եւ իբրեւ ետես Յովսէփ զեղբարսն իւր, ծանեաւ. եւ օտարանայր ի նոցանէ, եւ խօսեցաւ ընդ նոսա խստագոյնս, եւ ասէ. Ուստի՞ գայք։ Եւ նոքա ասեն. Յերկրէն Քանանացւոց՝ գնել կերակուրս։
Ամենայն որ ատեայ զեղբայր աղքատ, հեռի լինի եւ ի սիրոյ նորա։ Խորհուրդ բարի՝ առ որս ճանաչիցեն զնա մերձենայ, եւ այր իմաստուն գտցէ զնա։ Որ կարի չար առնէ՝ կատարէ զչարիս. եւ որ գրգռէ զբանս՝ ոչ ապրեսցի, մանաւանդ որ վարէ զբանս որ ոչ իւր իցէ։՝՝
հայիցիք ընդ այն որ ունիցի զհանդերձսն պայծառս, եւ ասիցէք եթէ՝ Դու նիստ աստ պատուով. եւ ցաղքատն ասիցէք եթէ՝ Յոտն կաց դու այտի. կամ թէ՝ Եկ նիստ առ պատուանդանիս իմում,
Եւ եղիցի ամենայն որ մնայցէ ի տան քում, եկեսցէ երկիր պագանել նմա դանգի միոջ արծաթոյ եւ նկանակի միոյ հացի, եւ ասիցէ. Ընկեա զիս ի տեղի մի քահանայութեան քո՝՝, զի կերայց հաց։
Ըմբոստացաւ, եւ՝՝ ետ պատասխանի ծառայիցն Դաւթի եւ ասէ. Ո՞ Դաւիթ, կամ ո՞ որդին Յեսսեայ. բազմացեալ են այսօր ծառայք գնացականք իւրաքանչիւր յերեսաց տեառն իւրոյ։
Եւ արդ գիտասցես եւ տեսցես զինչ գործեսցես. զի վճարեալ է չարութիւն ի վերայ տեառն մերոյ, եւ ի վերայ ամենայն տան նորա. եւ նա այր ժանտ է, եւ ոչ գոյ խօսել ընդ նմա։