21 Մահ եւ կեանք ի ձեռս լեզուի, եւ որ յաղթէ նմա՝՝ կերիցէ զպտուղ նորա։
Մի՛ ասասցէ թշնամին իմ թէ՝ Յաղթեցի նմա, կամ նեղիչք իմ ցնծասցեն թէ ես սասանեցայց։
Բերան արդարոյ բղխէ զիմաստութիւն, լեզու անիրաւի սատակեսցի։
Ի պտղոյ արդարութեան բուսանի ծառ կենաց, բարձցին տարաժամ անձինք անօրինաց։
Վասն վնասու շրթանց անկանի յորոգայթ մեղաւորն, եւ արդարն զերծանի ի նմանէ։ Քաղցրահայեացն գթութիւն գտանէ. որ պատահէ ի դրունս՝ նեղէ զոգիս՝՝։
Որ պահէ զբերան իւր եւ զլեզու՝ պահէ ի նեղութենէ զանձն իւր։
եւ ասեն. Կապեսցուք զարդարն՝ զի դժպհի եղեւ մեզ. այսուհետեւ՝՝ զարդիւնս գործոց իւրեանց կերիցեն։
Հաստատեցի պտուղ՝՝. խաղաղութիւն ի վերայ խաղաղութեան՝ հեռաւորաց եւ մերձաւորաց, ասէ Տէր, եւ ես բժշկեցից զնոսա։
Զմէ՞ խլխլեցէք զամպարշտութիւն, եւ զանօրէնութիւնս նորա գրգեցէք՝՝, եւ կերայք պտուղ ստութեան. զի յուսացար ի կառս քո, ի բազմութիւն զօրութեան քո։
Եւ ոչինչ է մեծ թէ եւ պաշտօնեայք նորա կերպարանին իբրեւ զպաշտօնեայք արդարութեան. որոց կատարածն եղիցի ըստ գործոց իւրեանց։
ոմանց հոտ՝ մահուանէ ի մահ, եւ ոմանց հոտ՝ կենդանութենէ ի կեանս. եւ առ այս ո՞ բաւական իցէ։
Ամենայն բան տգեղ ի բերանոյ ձերմէ մի՛ ելցէ, այլ որ ինչ բարին է ի շինած պիտոյից, զի տացէ շնորհս այնոցիկ որ լսենն։
Եւ բանն ձեր յամենայն ժամ լի շնորհօք Տեառն՝ իբրեւ՝՝ աղիւ համեմեալ լիցի, գիտել որպէս արժան իցէ ձեզ իւրաքանչիւր ումեք տալ պատասխանի։
Քանզի մեծաբանս սնոտեաց բարբառեալ պատրեն գիջութեամբք, ցանկութեամբք մարմնոյ զայնոսիկ՝ որ ստոյգն փախչիցին յայնցանէ՝ որ ի մոլորութեանն շրջիցին.