2 Ոչ ինչ պիտոյ է իմաստութիւն պակասամտի, զի առաւել եւս վարի անզգամութեամբ։
Ցորքան ժամանակս անմեղք իցեն զհետ արդարութեան, մի՛ ամաչեսցեն. իսկ անմիտք ցանկացօղք թշնամանաց՝ ամպարշտեալք ատեցին զիմաստութիւն, եւ դատապարտք եղեն յանդիմանութեանց։
Սկիզբն իմաստութեան երկեւղ Տեառն, հանճար բարի ամենեցուն որ առնեն զնա. պաշտօն բարի առ Աստուած՝ սկիզբն զգօնութեան.՝՝ զիմաստութիւն եւ զխրատ ամպարիշտք անգոսնեն։
Այր իմաստուն՝ աթոռ հանճարոյ, սիրտ անզգամաց պատահեսցէ նզովից։
Ամենայն խորագէտ գործէ իմաստութեամբ, իսկ անմիտն տարածէ յանձն իւր զչարիս։
Ընդէ՞ր գտանին ստացուածք անմտի՝՝, զի իմանալ զիմաստութիւն անմիտն ոչ կարէ։ Որ բարձր առնէ զտուն իւր՝ խնդրէ զբեկումն. եւ որ կամակորէ յուսմանէ, անկցի ի չարիս։՝՝
Յորժամ հասանէ ամպարիշտ ի խորս չարեաց՝ արհամարհէ, բայց գան ի վերայ նորա անարգանք եւ նախատինք։՝՝
Քանզի եւ ի ճանապարհի յորժամ գնայցէ անմիտն, սիրտ նորա պակասեսցի, եւ զոր ինչ խորհի՝ ամենայն անմտութիւն՝՝ է։
Եւ ահա ամենայն քաղաքն ել ընդ առաջ Յիսուսի. իբրեւ տեսին զնա, աղաչեցին զի գնասցէ ի սահմանաց նոցա։
Նոյնպէս եւ դուք քանզի նախանձորդք էք հոգեւորացն. վասն շինածոյ եկեղեցւոյն՝ խնդրէք զի առաւել եւս իցէք։
Այլ վասն զոհից կռոցն, գիտեմք եթէ ամենեքին գիտութիւն ունիմք. գիտութիւն հպարտացուցանէ, այլ սէր շինէ։
Ոմանք առ նախանձու եւ հակառակութեան, եւ ոմանք մտադիւրութեամբ իսկ զՔրիստոս քարոզեն.