27 Որ խնայէ բան խիստ հանել՝՝ իմաստուն է. այր երկայնամիտ՝ հանճարեղ է։
Ի Շատախօսութենէ ոչ ապրեսցիս ի մեղաց, թէ խնայես ի շրթունս՝ իմաստուն լինիս։
Այր երկայնամիտ՝ բազմապատիկ է խորհրդովք. իսկ կարճամիտն՝ յոյժ անմիտ է։
Սիրտք արդարոց խոկան զհաւատս, բերան ամպարշտի պատասխանի տայ զչարիս։ Ընդունելի են առաջի Տեառն ճանապարհք մարդոց արդարոց. վասն նոցա եւ թշնամիք բարեկամք լինին։
Լաւ է այր երկայնամիտ քան զհզօր. եւ այր որ ունի զիմաստութիւն՝ քան զանդս մեծամեծս, եւ որ յաղթէ բարկութեան՝ քան որ առնուցու զքաղաք հզօր։
Բանք իմաստնոց մեղմով լսին քան զաղաղակ իշխանաց անզգամութեամբ՝՝։
Գիտասջիք, եղբարք իմ սիրելիք, եղիցի ամենայն մարդ արագ առ ի լսել, եւ ծանր առ ի խօսել, եւ ծանր առ ի բարկանալ։
Պտուղ արդարութեան խաղաղութեամբ սերմանի այնոցիկ՝ որ առնեն զխաղաղութիւն։
քանզի բազում ինչ յանցանեմք ամենեքեան. եթէ ոք բանիւ ոչ յանցանիցէ, նա է մարդ կատարեալ, որ կարօղն է սանձահարել զամենայն մարմին իւր։