Եւ անդ խրախուսեաց այր անօրէն, եւ անուն նորա Սաբեէ որդի Բոքորեայ այր Յեմինացի, փող եհար եղջերեաւ եւ ասէ. Չիք մեր մասն ի Դաւթի, եւ ոչ ժառանգութիւն յորդին Յեսսեայ. չուեա այր իւրաքանչիւր ի բնակութիւնս քո, Իսրայէլ։
Եւ լեզու հուր՝ զարդ անիրաւութեան. լեզու հաստատեալ է յանդամս մեր, որ զամենայն մարմինն ապականէ, եւ վառէ հրով զանիւ ծննդեան, եւ բորբոքեալ տոչորի ի գեհենի։
Եւ արդ գիտասցես եւ տեսցես զինչ գործեսցես. զի վճարեալ է չարութիւն ի վերայ տեառն մերոյ, եւ ի վերայ ամենայն տան նորա. եւ նա այր ժանտ է, եւ ոչ գոյ խօսել ընդ նմա։