ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 16:21 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

²¹ Զիմաստունս եւ զհանճարեղս՝ անմիտս կոչեն, եւ որ քաղցր են բանիւք՝ աւելի եւս լուիցեն։

ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 16:21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 3:12

ահա արարի ըստ բանիդ քում, ահա ետու քեզ սիրտ իմաստուն եւ հանճարեղ. իբրեւ զքեզ ոչ ոք եղեւ յառաջ քան զքեզ, եւ յետ քո ոչ ոք յարիցէ նմանօղ քեզ։

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 45:2

Աստուած մեր ապաւէն եւ զօրութիւն, օգնական ի վերայ նեղութեանց որ գտին զմեզ յոյժ՝՝։

ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 10:13

Որ ի շրթանց բղխէ զիմաստութիւն, իբրեւ գաւազանաւ հարկանէ զայր անմիտ։՝՝

ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 10:23

Ծիծաղելով գործէ անզգամ զչար, իսկ իմաստութիւն առն նիւթէ զհանճար։

ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 10:8

Սիրտ իմաստուն ընկալցի զպատուիրանս, եւ ցոփն շրթամբք գայթակղելով կործանեսցի։

ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 15:7

Շրթունք իմաստնոց հաստատեալ են իմաստութեամբ,՝՝ սիրտք անմտաց ոչ են անսխալք։

ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 16:22

Աղբեւր կենաց են միտք՝ որոց ունիցին զնա. խրատ անմտաց չար է։

ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 23:15

Որդեակ, եթէ իմաստուն լինիցի սիրտ քո, ուրախ արասցես եւ զիմ սիրտս։

ԱՌԱԿՔ ՍՈՂՈՄՈՆԻ 27:9

Իւղով եւ խնկով եւ գինւով զուարճանայ սիրտ, եւ բեկանի ի տրտմութենէ անձն։՝՝

ԺՈՂՈՎՕՂ 12:10

Յոյժ խնդրեաց Ժողովօղն գտանել զբանս կամաց, եւ գրել զգիրս ուղղութեան բանից ճշմարտութեան։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 50:4

Տէր Տէր տայ՝՝ ինձ լեզու խրատու, զի գիտացից խօսել ի ժամու զբանն. պատրաստեաց զիս ընդ առաւօտս. յաւել ինձ ունկն ի լսել.

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ՈՎՍԵԱՅ 14:9

զի՞ եւս կայ նորա եւ կռոց, ես խոնարհեցուցի զնա, եւ ես զօրացուցից զնա. ես իբրեւ զայգի պտղախայծ՝՝, յինէն գտաւ պտուղ ի քեզ։

Մատթեոսի Աւետարան 11:25

Յայնմ ժամանակի պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Գոհանամ զքէն, Հայր, Տէր երկնի եւ երկրի, զի ծածկեցեր զայս յիմաստնոց եւ ի գիտնոց, եւ յայտնեցեր տղայոց։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 4:22

Եւ ամենեքին վկայէին նմա, եւ զարմանային ընդ բանս շնորհացն որ ելանէին ի բերանոյ նորա, եւ ասէին. Ո՞չ սա է որդին Յովսեփայ։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 7:46

Պատասխանի ետուն սպասաւորքն եւ ասեն. Ոչ երբեք այնպէս խօսեցաւ մարդ որպէս այրն այն։

ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 16:19

Զի ձեր հնազանդութիւնդ առ ամենեսեան հասեալ է. եւ արդ ի ձեզ ուրախ եմ. բայց կամիմ զձեզ իմաստունս լինել ի բարիս, եւ անմեղս՝ ի չարիս։

ՍՐԲՈՅ ԱՌԱՔԵԼՈՅՆ ՅԱԿՈՎԲԱՅ ԿԱԹՈՂԻԿԷ՝՝ 3:17

Իսկ վերին իմաստութիւնն նախ զի սուրբ է, եւ ապա խաղաղարար, հեզ, դիւրահաւան, լի ողորմութեամբ եւ պտղովք բարեաց, անխիղճ, առանց կեղծաւորութեան։