16 Դադարք իմաստութեան՝ ցանկալի են քան զոսկի, դադարք հանճարոյ՝ ցանկալի են քան զարծաթ։
եւ եթէ խնդրեսցես զնա իբրեւ զարծաթ ընտիր, եւ իբրեւ զգանձս քննեսցես զնա,
Երանեալ է այր որ եգիտ զիմաստութիւն, եւ մահկանացու՝ որ ետես զհանճար։
Զի լաւ է զվաճառն զայն գտանել՝ քան զգանձս ոսկւոյ եւ արծաթոյ։
Ստացիր զիմաստութիւն, ստացիր զհանճար. եւ մի՛ մոռանար, եւ մի՛ արհամարհեր զպատգամս բերանոյ իմոյ,՝՝ եւ մի՛ խոտորիր ի բանից շրթանց իմոց։
Սկիզբն զգօնութեան՝ ստացիր զիմաստութիւն, եւ յամենայն ճանապարհս քո ստացիր զհանճար։
Լաւ է զիս ստանալ՝ քան զոսկի եւ զականս պատուականս, եւ զարդիւնս իմ՝ քան զարծաթ ընտիր։
Բարի է իմաստութիւն ընդ ժառանգութեան, եւ յաւելուած որոց տեսանեն զարեգակն.
Զի՞նչ օգտիցի մարդ եթէ զաշխարհս ամենայն շահեսցի եւ զանձն իւր տուժեսցի. կամ զի՞նչ տացէ մարդ փրկանս ընդ անձին իւրոյ։
Նոյնպէս եւ որ գանձէ անձին, եւ ոչ յԱստուած մեծանայցէ։