15 Ի լոյս կենաց՝ որդի թագաւորի, եւ ընդունելիք նորա իբրեւ զամպ անագան։
Առ քեզ աղաղակեցին եւ կեցին, ի քեզ յուսացան եւ ոչ ամաչեցին։
եւ հանցես զիս յորոգայթէ յայսմանէ որ թաքուցաւ ինձ. դու ես պաշտպան իմ, Տէր։
Մատուցէք պատարագս արդարութեան, եւ յուսացարուք ի Տէր։
Վասն այսորիկ կալաւ զնոսա ամբարտաւանութիւն, արկան զիւրեամբք զամպարշտութիւն եւ զանիրաւութիւն իւրեանց։
Սրտմտութիւն թագաւորի հրեշտակ մահու, եւ այր իմաստուն՝ ցածուցանէ զնա։
Սպառնալիք թագաւորի նման են մռնչելոյ առիւծու, զուարթութիւն նորա իբրեւ զցօղ ի վերայ դալարոյ։
Բազումք ողոքեն զերեսս իշխանաց, բայց ի Տեառնէ ելանեն իրաւունք առն։
եւ ծանիցուք եւ զհետ երթիցուք ճանաչել զՏէր իբրեւ զառաւօտ պատրաստական գտցուք զնա՝՝, եւ եկեսցէ մեզ իբրեւ զանձրեւ կանուխ եւ զանագան յերկրի՝՝։
Խնդրեցէք ի Տեառնէ անձրեւ ըստ ժամանակաց զկանուխ եւ զանագան. Տէր արար զզարմանալիս, եւ զանձրեւ ձմերայնոյ տացէ նոցա, իւրաքանչիւր խոտ յանդի։
Ծանուցեր ինձ զճանապարհս կենաց. լցուցեր զիս ուրախութեամբ երեսաց քոց ի քաղցրութենէ։