4 Բժշկութիւն լեզուի՝ ծառ կենաց. եւ որ պահէն զնա՝ լցցի հոգւով՝՝։
Աղբեւր կենաց ի ձեռին արդարոյ, զբերան ամպարշտաց ծածկեսցէ կորուստ։
Են՝ որ բանիւք իւրեանց խոցեն որպէս սրով, բայց լեզուք իմաստնոց բժշկեն։
Յամենայն տեղիս աչք Տեառն դիտեն զբարիս եւ զչարս։
Անզգամն՝ անգոսնէ զխրատ հօր. իսկ որ պահէ զյանդիմանութիւն՝ խորագէտ է։ Ի յաճախել արդարութեան՝ զօրութիւն բազում, եւ ամպարիշտք արմատաքի յերկրէ կորիցեն։՝՝
Խորիսխ մեղու՝ բանք բարիք, եւ քաղցրութիւն նորա բժշկութիւն հոգւոց։
Զցասումն առն հանդարտեցուցանէ ծառայ իմաստուն՝՝, այլ առն նեղասրտի ո՞վ ունիցի ժոյժ։
Զվատ կործանէ երկեւղ. անձինք կանացեաց քաղցիցեն։
Բանք սուտակասպասաց կակուղ են, բայց արկանեն ի շտեմարանս մարտի։
Փայտ կենաց է ամենեցուն որ պատսպարին ի նա, եւ որ յենուն ի նա իբրեւ ի Տէր հաստատութեամբ։
Եւ ծագեսցէ ձեզ երկիւղածաց անուան իմոյ արեգակն արդարութեան, եւ բժշկութիւն ի թեւս նորա. եւ ելջիք եւ խայտասջիք իբրեւ որթք արձակեալք ի կապոյ՝՝։
Իսկ եթէ ոք այլազգ ինչ ուսուցանիցէ, եւ ոչ անսայցէ ողջմտութեան բանից Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, եւ ըստ աստուածպաշտութեան վարդապետութեանն.
Որ ունի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ զինչ ասէ Հոգին առ եկեղեցիս. Որ յաղթէն, տաց նմա ուտել ի փայտէն կենաց որ է ի մէջ դրախտին Աստուծոյ։