19 Ճանապարհք վատաց կցեալ են փշովք, իսկ ժրացն՝ վարունք են։
Ոտն իմ կացցէ յուղղութեան, յեկեղեցիս մեծս օրհնեցից զքեզ՝՝։
Այլ ես ըստ բազում ողորմութեան քում մտից ի տուն քո, եւ երկիր պագից ի տաճար սուրբ քո երկիւղիւ քո։
Արդարութիւն ամբծի ուղղէ զճանապարհս, եւ յամպարշտութիւն անկանի անիրաւն։
Այր բարկացօղ նիւթէ զկռիւս. իսկ երկայնամիտն՝ եւ զհանդերձեալն ցածուցանէ։ Այր երկայնամիտ շիջուցանէ զդատաստանս, իսկ ամպարիշտն առաւել եւս գրգռէ՝՝։
Որդի իմաստուն ուրախ առնէ զհայր. որդի անմիտ արհամարհէ զմայր իւր։
Պատճառս դնէ վատ եւ ասէ. Առեւծ ունի զճանապարհս, եւ զանցս հրապարակաց սպանողք։
Տատասկ եւ որոգայթ ի ճանապարհս թիւրաց, իսկ որ զգոյշ կայ անձին իւրում՝ մերժեսցի ի նոցանէ։
Զվատ յորժամ յուղի առաքես՝ ասէ. Առեւծ ունի զճանապարհս եւ զհրապարակս սպանօղք։՝՝
Յամենայն ճանապարհս քո ծանիր զնա, զի ուղիղ արասցէ զճանապարհս քո, եւ ոտն քո մի՛ գայթակղեսցի։՝՝
Երթ առ մրջիւնն, ո՛վ վատ, եւ նախանձեաց ընդ ճանապարհս նորա, եւ լեր իմաստնագոյն եւս քան զնա՝՝։
Ամենայն ինչ ուղիղ է իմաստնոց, եւ յարմարեալ այնոցիկ ոյք գտանեն զգիտութիւն։
եւ ականջք քո լուիցեն բանս զհետ մոլորեցուցչացն քոց. որք ասէին եթէ՝ Այս է ճանապարհ, եւ գնասցուք ընդ սա, կամ թէ յաջ կամ թէ յահեակ։
անդ եղիցի ճանապարհ մաքրեալ, եւ ճանապարհ սուրբ կոչեսցի, եւ մի՛ անցցէ ընդ նա պիղծ, եւ մի՛ եղիցի անդ ճանապարհ պղծոց. այլ ցրուեալքն գնասցեն ընդ նա եւ մի՛ մոլորեսցին։՝՝
եւ ասասցեն. Հորդեցէք առաջի նորա զճանապարհս, եւ՝՝ ի բաց արարէք զխոչ եւ զխութ ի ճանապարհէ ժողովրդեան իմոյ։