14 Սիրտ ուղիղ խնդրէ զիմաստութիւն. եւ բերան անխրատից տեղեկանայ չարեաց։
Տուր իմաստնոյն պատճառս, եւ իմաստնագոյն եւս լիցի. տեղեկացո զարդարն, եւ յաւելցէ ընդունել։
Որք ասէին ցմարգարէսն, թէ՝ Մի՛ պատմէք մեզ. այլ խօսեցարուք ընդ մեզ եւ պատմեցէք մեզ այլ մոլորութիւն.
Սիրտ իմաստնոյ ստանայ զհանճար. ականջք իմաստնոց խնդրեն զխորհուրդս։
Աճեցէք շնորհօք եւ գիտութեամբն Տեառն մերոյ եւ Փրկչին Յիսուսի Քրիստոսի. նմա փառք ե՛ւ այժմ ե՛ւ յօրն յաւիտենից։ Ամէն։
Զի սոքա էին ազնուագոյնք քան որ ի Թեսաղոնիկն էին. որք ընկալան զբանն ամենայն յօժարութեամբ, հանապազ քննէին զԳիրս եթէ իցէ՞ այս այսպէս։
որոց իբրեւ լուիցէ իմաստունն՝ իմաստնագոյն լիցի, իսկ որ հանճարեղն իցէ զառաջնորդութիւն ստասցի,
Այլ Եփրեմ այս չար՝՝, զհետ եղեւ խորշակի. զօրհանապազ զնանրութիւն եւ զսնոտիս յաճախեաց. եդ ուխտ ընդ Ասորեստանեայս, եւ եւղ յԵգիպտոս տանէր։
Գիտասջիր զի մոխիր է սիրտ նոցա, եւ մոլորեալ են. եւ ոչ ոք ի նոցանէ կարէ փրկել զանձինս նոցա. տեսէք եւ ոչ ասացէք թէ՝ Խաբէութիւն է ի ձեռս ձեր։՝՝
Այր իմաստուն՝ աթոռ հանճարոյ, սիրտ անզգամաց պատահեսցէ նզովից։
Յամենայն ժամանակս աչք չարաց սպասեն չարեաց, իսկ բարիքն հանդարտեն յամենայն ժամ՝՝։