24 Պսակ իմաստնոց՝ խորագիտութիւն, եւ գնացք անմտաց՝ չարութիւն։
Բնակեցուցանէ զամուլն ի տան ուրախամիտ, որպէս մայր որդւովք բերկրեալ։
Օրհնութիւն Տեառն՝ ի գլուխս արդարոց. եւ՝՝ նոյն մեծացուցանէ, եւ ոչ եւս յաւելու տրտմութիւն ի սիրտ նորա։
Փրկանք անձին մարդոյ՝ մեծութիւն իւր, իսկ տնանկն ոչ հանդարտէ պատուհասի։
Ամենայնի որ հոգայ՝ մի ինչ աւելի է, իմաստութիւն. իսկ անձնդիւրն եւ անհոգն ի կարօտութեան եղիցի։
Գանձ ցանկալի հանգիցէ ի բերան՝՝ իմաստնոյ, արք տգէտք կլցեն զնա։
Սիրտ անօրինի խնդրէ զչարիս, եւ սիրտ ուղիղ խնդրէ զգիտութիւն։ Եթէ հարկանես զանզգամն ի մէջ ատենի եւ անարգես զնա՝՝, սակայն ոչ մերժես զանզգամութիւնն ի նմանէ։
Օրինօք մատնեսցին, եւ գանձուք եղիցի փրկութիւնն մեր. եհաս իմաստութիւն եւ հանճար եւ աստուածպաշտութիւն Տեառն. այս են գանձք արդարութեան։
Եւ ես ձեզ ասեմ. Արարէք ձեզ բարեկամս ի մամոնայէ անիրաւութեան. զի յորժամ պակասիցէ այն, ընկալցին զձեզ ի յարկսն յաւիտենականս։