Եւ ասէ Սողոմոն. Դու արարեր ողորմութիւն մեծ ընդ Դաւթի հօր իմոյ, որպէս եւ շրջեցաւ առաջի քո ճշմարտութեամբ եւ արդարութեամբ եւ ուղղութեամբ սրտի ընդ քեզ. եւ պահեցեր նմա զողորմութիւնս զայս մեծ՝ տալ որդւոյ նորա նստել յաթոռ նորա որպէս եւ յաւուր յայսմիկ։
Եւ մինչեւ ցայսօր առնէին նոքա ըստ կրօնից նոցա, եւ երկնչէին ի Տեառնէ. եւ՝՝ առնէին ըստ կրօնից նոցա եւ ըստ իրաւանց նոցա եւ՝՝ ըստ օրինաց եւ ըստ պատուիրանին զոր պատուիրեաց Տէր որդւոցն Յակոբայ, որում եդ անուն Իսրայէլ։
Շաւիղք կենաց խոտորեն ի չարեաց, երկայնութիւն կենաց ճանապարհք արդարութեան։ Որ ընդունի զխրատ՝ ի բարիս եղիցի, եւ որ պահէ զյանդիմանութիւն՝ իմաստնասցի։ Որ զգուշանայ ճանապարհաց Տեառն՝ պահէ զանձն իւր. որ սիրէ զկեանս՝ խնայեսցէ ի բերան իւր։
Եւ նոքա ասեն. Կոռնելիոս հարիւրապետ, այր արդար եւ երկիւղած յԱստուծոյ, վկայեալ յամենայն ազգէն Հրէից, հրաման առ ի հրեշտակէ սրբոյ կոչել զքեզ ի տուն իւր եւ լսել բանս ի քէն։
Բայց եկեղեցին ընդ ամենայն Հրէաստան եւ ի Սամարիա եւ ի Գալիլեա ունէր խաղաղութիւն, շինեալ եւ երթեալ զհետ երկիւղի Տեառն եւ մխիթարութեամբ Հոգւոյն Սրբոյ բազմանայր։