24 Որ խնայէ ի գաւազան՝ ատեայ զորդի իւր, իսկ որ սիրէն՝ խնամով խրատէ։
Խրատեա զորդի քո՝ զի այնպէս եղիցի քեզ յոյս բարի. եւ ի թշնամանս մի՛ հպարտանար անձամբ քով. զի եթէ հարկանես զնա գաւազանաւ՝ ոչ մեռանի, բայց զանձն նորա փրկես ի մահուանէ։
Անմտութիւն բորբոքեալ ի սիրտ երիտասարդի, գաւազան եւ խրատ հեռի է ի նմանէ։
Գանք եւ կշտամբանք տան զիմաստութիւն. մանուկ մոլորեալ՝ յամօթ առնէ զծնողս իւր։
Խրատեա զորդի քո եւ հանգուսցէ զքեզ, եւ տացէ զարդ անձին քում։
Զի զոր սիրէ Տէր՝ խրատէ, տանջէ զամենայն որդի զոր ընդունի՝՝։
Իսկ որ յիսն մեղանչեն՝ ամպարշտեն յանձինս իւրեանց, եւ որք ատեանն զիս՝ սիրեն զմահ։
Եթէ ոք գայ առ իս, եւ ոչ ատեայ զհայր իւր եւ զմայր եւ զկին եւ զորդիս եւ զեղբարս եւ զքորս, նա՝ եւ զանձն եւս իւր, ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել։
Եւ ծանիցես ի սրտի քում, թէ որպէս այր ոք որ խրատէ զորդի իւր, այնպէս Տէր Աստուած քո խրատեսցէ զքեզ։