11 Որ գործէ զերկիր իւր՝ յագեսցի հացիւ, իսկ որ զհետ երթան զնանրութեան՝ պակասամիտք են։ Որ ախորժէ զգինեաց դեգերանս, թողցէ ի բնակութիւնս իւր զանարգանս։՝՝
Քրտամբք երեսաց քոց կերիցես զհաց քո, մինչեւ դարձցիս յերկիր ուստի առար. զի հող էիր եւ ի հող դարձցիս։
բազում անգամ մարտեան ընդ իս ի մանկութենէ իմմէ, եւ ինձ ոչ յաղթեցին։
Զմի խնդրեցի ի Տեառնէ եւ զսոյն աղաչեմ, բնակել ինձ ի տան Տեառն զամենայն աւուրս կենաց իմոց. տեսանել ինձ զվայելչութիւն Տեառն, եւ հրաման տալ՝՝ ի տաճարի նորա։
Որ գնայ ընդ իմաստունս՝ իմաստուն եղիցի, եւ որ թարթափի ընդ անզգամս՝ յայտնի եղիցի՝՝։
Արդարք վայելեսցեն ի մեծութեան ամս բազումս, եւ անիրաւք կորնչին վաղվաղակի։՝՝
Ամենայնի որ հոգայ՝ մի ինչ աւելի է, իմաստութիւն. իսկ անձնդիւրն եւ անհոգն ի կարօտութեան եղիցի։
Ուր ոչ գոն եզինք, մսուրք սուրբ են. եւ ուր բազում արդիւնք են, յայտնի է եզին զօրութիւն։
Մի՛ սիրեր զչար խօսել՝ զի մի՛ սատակեսցիս՝՝. բաց զաչս քո, եւ յագեաց հացիւ։
Որդեակ, յինէն ուսիր զպատգամս զօրաւորս ի կեանս տան քո եւ ի կեանս բարեկամաց քոց։՝՝
Որ գործէ զերկիր իւր՝ լցցի հացիւ, եւ որ զհետ երթայ դատարկութեան՝ լցցի տնանկութեամբ։
Իսկ որ շնայ առ պակասութեան մտաց՝՝, կորուստ անձին իւրում ստանայ.
զոր տեսանիցէ՝՝ յանմիտ մանկանց, զպակասամիտն յերիտասարդաց,
Կին անզգամ եւ յանդուգն՝ կարօտ լիցի հացի, եւ որ ոչ գիտէ զամօթ,՝՝
որ ոք իցէ ի ձէնջ առաւել անմտագոյն՝՝ առ իս դարձցի. եւ պակասամտացդ հրաման տամ, եւ ասեմ.
Թողէք զանզգամութիւն եւ կեցջիք, խնդրեցէք զիմաստութիւն զի ապրեսջիք. եւ ուղղեցէք գիտութեամբ զհանճար, եւ ուղիղ ճանապարհաւ իմացարուք զխրատ՝՝։
Առ քեզ, Տէր Աստուած իմ, ի նուաղել հոգւոյ իմոյ կարդացի՝՝, զՏէր յիշեցի, եւ եկեսցեն աղօթք իմ ի տաճար սուրբ քո։
Որ գողանայրն՝ մի՛ եւս գողասցի, այլ մանաւանդ վաստակեսցէ գործել ձեռօք իւրովք զբարիս. զի բաւական իցէ տալ ում պիտոյ իցէ։
եւ ոչ ձրի զուրուք հաց կերաք, այլ ջանիւ եւ վաստակով զցայգ եւ զցերեկ գործէաք վասն չծանրանալոյ ումեք ի ձէնջ.
Եւ ետուն նմա եւթանասուն արծաթոյ ի տանէ Բահաղու Բերիթայ ուխտին, եւ վարձեցաւ նոքօք Աբիմելէք արս սրիկայս եւ զարհուրեցուցիչս, եւ գնացին զհետ նորա։