11 Աղբեւր կենաց ի ձեռին արդարոյ, զբերան ամպարշտաց ծածկեսցէ կորուստ։
Շրթունք արանց արդարոց բղխեսցեն՝՝ զշնորհս, բերան ամպարշտաց կործանեսցի։
Օրհնութիւն Տեառն ի գլուխս արդարոց, զբերանս ամպարշտաց ծածկեսցէ սուգ տարաժամ։՝՝
Օրէնք իմաստնոյ աղբեւր կենաց, իսկ անմիտն ընդ որոգայթիւ մեռցի։՝՝
Բժշկութիւն լեզուի՝ ծառ կենաց. եւ որ պահէն զնա՝ լցցի հոգւով՝՝։
Շրթունք իմաստնոց հաստատեալ են իմաստութեամբ,՝՝ սիրտք անմտաց ոչ են անսխալք։
Ջուր խոր է խորհուրդ սրտի առն, գետ բղխեալ եւ աղբեւր կենաց՝՝։
Է ոսկի եւ բազմութիւն անդոց. եւ անօթ պատուական՝ շրթունք գիտութեան։
Ամենայն բան տգեղ ի բերանոյ ձերմէ մի՛ ելցէ, այլ որ ինչ բարին է ի շինած պիտոյից, զի տացէ շնորհս այնոցիկ որ լսենն։