10 Որ ակնարկէ ակամբ նենգութեամբ՝ ժողովէ արանց զտրտմութիւն, որ յանդիմանէ համարձակութեամբ՝ առնէ զխաղաղութիւն։՝՝
Ընդէ՞ր յանդգնեցաւ սիրտ քո, կամ ընդէ՞ր լկնեցան աչք քո.
Իմաստունք ծածկեն զիմաստութիւն, բերան յանդգնելոյ մերձ է ի բեկումն։
Սիրտ իմաստուն ընկալցի զպատուիրանս, եւ ցոփն շրթամբք գայթակղելով կործանեսցի։
Որ հաստատէ զաչս իւր եւ խորհի զկամակորս, եւ վիճէ շրթամբք իւրովք զամենայն չարիս, այնպիսին է հնոց չարեաց։՝՝
Մահ եւ կեանք ի ձեռս լեզուի, եւ որ յաղթէ նմա՝՝ կերիցէ զպտուղ նորա։
քանզի նոյն ինքն ակնարկէ ակամբ, եւ նշանակէ ոտամբ, եւ ուսուցանէ նշանացի մատամբք։
Վասն այսորիկ եթէ եկից, յիշեցուցից զգործս նորա զոր առնէ, բանիւք չարօք շատխօսութեան առնէ զմեզ աշխատ. եւ ոչ այսոքիւք շատացեալ, ոչ ինքն ընդունի զեղբարս, եւ զայնոսիկ որ ընդունինն՝ արգելու, նա՝ եւ յեկեղեցւոյ եւս հանէ։