14 զվիճակ քո արկ ընդ մեզ. քսակ հասարակաց ստասցուք ամենեքեան, գանձարան ի միասին եղիցի մեր։՝՝
եւ զստացուածս նորա զպէսպէսս ըմբռնեսցուք, լցցուք զտունս մեր աւարաւ.
Որդեակ, մի՛ երթար ճանապարհ ընդ նոսա, խոտորեա զոտն քո ի շաւղաց նոցա։
Լաւ է հանդարտասիրտն խոնարհութեամբ, քան զայն որ բաժանէ զաւար ընդ թշնամանօղս։՝՝