7 Այլ որ ինչ ինձ շահն էր՝ զայն վնաս համարիմ վասն Քրիստոսի։
Արդ այսպէս ամենայն ոք ի ձէնջ որ ոչ հրաժարեսցէ յամենայն ընչից իւրոց, ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել։
Զի՞նչ օգտիցի մարդ եթէ զաշխարհս ամենայն շահեսցի եւ զանձն իւր տուժեսցի. կամ զի՞նչ տացէ մարդ փրկանս ընդ անձին իւրոյ։
Եթէ ոք գայ առ իս, եւ ոչ ատեայ զհայր իւր եւ զմայր եւ զկին եւ զորդիս եւ զեղբարս եւ զքորս, նա՝ եւ զանձն եւս իւր, ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել։
Փրկանք անձին մարդոյ՝ մեծութիւն իւր, իսկ տնանկն ոչ հանդարտէ պատուհասի։
Եւ եղեւ իբրեւ հանին զնոսա արտաքս, ասեն. Ապրեցո զանձն քո, մի՛ դառնայցես յետս, եւ մի՛ կայցես յամենայն կողմանս աշխարհիդ՝՝. զերծիր ի լեառն, գուցէ ընդ նոսա ըմբռնիցիս։
Կրկնեաց անդրէն Սատանայ եւ ասէ ցՏէր. Մորթ ընդ մորթոյ, եւ որ ինչ իցէ մարդոյ՝ ընդ անձին իւրոյ տուժեսցի.
Եւ գովեաց տէրն զտնտեսն անիրաւութեան, զի իմաստութեամբ արար. զի որդիք աշխարհիս այսորիկ իմաստնագոյն են քան զորդիս լուսոյ յազգս իւրեանց։
Զճշմարտութիւն ստացիր, եւ մի՛ թողուր զիմաստութիւն եւ զխրատ եւ զհանճար։
Եւ դարձաւ կինն Ղովտայ յետս, եւ եղեւ արձան աղի։
Իբրեւ յագեցան կերակրովն, թեթեւացուցին զնաւն՝ թափեալ զցորեանն ի ծով։
Կարեւոր համարեցաւ զնախատինսն Քրիստոսի քան զմեծութիւն գանձուցն՝՝ Եգիպտացւոց, զի հայեցեալ ակն ունէր վարձուցն հատուցման։
ժամանակ խնդրելոյ, եւ ժամանակ կորուսանելոյ. ժամանակ պահելոյ, եւ ժամանակ արտաքս հանելոյ.
Եւ նորա ընկեցեալ զձորձս իւր՝ յարեաւ եկն առ Յիսուս։