14 Բայց առանց քո կամաց ոչինչ կամեցայ առնել, զի մի՛ բարիքդ քո ի հարկէ լինիցին, այլ կամաւ։
Եւ ծանեայ, Տէր, եթէ դու ես որ քննես զսիրտս, զարդարութիւն սիրես. եւ մեք պարզ սրտիւք յօժարամիտք եղեաք յայսմ յամենայնի. եւ արդ զժողովուրդս քո որ գտաւ աստ՝ տեսի ուրախութեամբ լի, եղեալ առ քեզ յօժարամիտ։
Խոստովանութիւն՝՝ եւ վայելչութիւն են գործք նորա, արդարութիւն նորա մնայ յաւիտեանս յաւիտենից։
Եթէ կամաւ զայն առնեմ, վարձք են ինձ. եւ եթէ ակամայ՝ տնտեսութիւն յանձն է ինձ։
Ո՞ ոք երբեք զինուորիցի իւրովք թոշակօք. ո՞ ոք տնկիցէ այգի, եւ ի պտղոյ նորա ոչ ուտիցէ. ո՞ ոք արածիցէ խաշն, եւ ի կաթանէ խաշինն ոչ ուտիցէ։
Զի եթէ յօժարութիւնն առաջի կայ, ըստ գոյին ընդունելի է՝ եւ ոչ եթէ ըստ չգոյին։
Արդ կարեւոր համարեցայ աղաչել զեղբարս, զի յառաջագոյն եկեսցեն առ ձեզ, եւ յառաջագոյն պատրաստեսցեն զյառաջագոյն խոստացեալ օրհնութիւնն ձեր ի պատրաստի ունել, այնպէս իբրեւ զօրհնութիւն, եւ մի՛ իբրեւ զագահութիւն։
Իւրաքանչիւր որպէս եւ յօժարեսցի ոք սրտիւ, մի՛ առ հարկի եւ տրտմութեան, քանզի զտուրս զուարթառատս սիրէ Աստուած։