Մի՛ երբեք զանգիտիցեն սիրտք ձեր, եւ մի՛ երկնչիք ի համբաւաց զոր լսիցէք յերկրին. զի ի նմին տարւոջ մտցէ լուրն, եւ յետ այնր տարւոյ՝ այլ լուր, եւ անիրաւութիւն յերկրին, առակ ի վերայ առակի՝՝։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ բղխեսցեն լերինք զքաղցրութիւն, եւ բլուրք յորդեսցեն զկաթն, եւ ամենայն աղբեւրք Յուդայ բղխեսցեն ջուրս. եւ աղբեւր ի տանէ Տեառն ելցէ, եւ արբուսցէ զձորն վիճակաց։