15 զուարակ մի յանդւոյ, խոյ մի, գառն մի տարեւոր յողջակէզ,
զի եւ Քրիստոս մի անգամ վասն մեղաց ի վերայ մեր մեռաւ, արդարն ի վերայ անարդարոց, զի զմեզ մերձեցուսցէ առ Աստուած. զի թէպէտեւ մեռաւ մարմնով, այլ կենդանի է հոգւով.
որ զմեր մեղսն իւրով մարմնովն վերացոյց ի խաչափայտն, զի լիցուք զերծեալք ի մեղաց անտի, եւ իցեմք արդարութեանն կենակիցք. որոյ վիրօքն բժշկեցայք։
Զի վայել էր իսկ նմա (վասն որոյ ամենայն եւ որով ամենայն) բազում որդիս ի փառս ածել՝ զառաջնորդ փրկութեան նոցա չարչարանօք կատարել։ ՎՋ
որ ետ զանձն վասն մեր, զի փրկեսցէ զմեզ յամենայն անօրէնութենէ, եւ սրբեսցէ իւր ժողովուրդ սեպհական, նախանձաւոր գործոց բարութեան։
որ ետ զանձն փրկանս ընդ ամենեցուն՝ վկայութիւն ժամանակաց իւրոց.
Քանզի կատարած օրինացն Քրիստոս է յարդարութիւն ամենայն հաւատացելոց։
Իսկ արդ ո՞վ է որ դատապարտ առնիցէ. Քրիստոս Յիսուս՝ որ մեռաւն, մանաւանդ թէ յարուցեալ իսկ է, եւ է ընդ աջմէ Աստուծոյ, որ եւ բարեխօս իսկ է վասն մեր։
Եւ ի վերայ նոցա ես սուրբ առնեմ զանձն իմ, զի եղիցին եւ նոքա սրբեալք ճշմարտութեամբ։
Որպէս Որդի մարդոյ ոչ եկն պաշտօն առնուլ, այլ՝ պաշտել, եւ տալ զանձն իւր փրկանս փոխանակ բազմաց։
Նա զմեղս մեր բառնայ եւ վասն մեր չարչարի, եւ մեք համարեցաք զնա ի ցաւս եւ ի հարուածս եւ ի չարչարանս իբրեւ յԱստուծոյ։՝՝
տուփ մի ոսկի ի տասն դահեկանէ լի խնկով,
եւ նոխազ մի յայծեաց վասն մեղաց,