12 Խօսեաց ընդ որդիսդ Իսրայելի եւ ասասցես ցդոսա. Առն ուրուք առն, եթէ յանցանիցէ կին իւր եւ արհամարհիցէ զնա,
Մի՛ շնար։
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ.
Այս օրէն իցէ նախանձաւորութեան, որոյ յանցուցեալ իցէ կին՝ որ առնակին իցէ եւ պղծիցի,
Եւ եթէ առնուցու ոք կին եւ մտանիցէ առ նա, եւ եղիցի եթէ ոչ գտանիցէ՝՝ շնորհս առաջի նորա, զի եգիտ ի նմա իրս անարգութեան, գրեսցէ նմա գիր ապահարզանի եւ տացէ ի ձեռս նորա, եւ արձակեսցէ զնա ի տանէ իւրմէ։