Եւ Ամեսայի ոչ զգուշացաւ ի սրոյն որ էր ի ձեռին Յովաբայ. եւ եհար զնա նովաւ Յովաբ ընդ սնակուշտն, եւ վայթեցաւ որովայն նորա յերկիր, եւ ոչ կրկնեաց նմա. եւ մեռաւ Ամեսայի։ Եւ Յովաբ եւ Աբեսսա եղբայր իւր պնդեցան զհետ Սաբէեայ որդւոյ Բոքորեայ։
Եւ դարձոյց զԱբեններ ի Քեբրոն, եւ խոտորեցոյց զնա Յովաբ ի կողմանց դրանն խօսել ընդ նմա դաւաճանութեամբ. եւ եհար ընդ սնակուշտն, եւ մեռաւ. վասն արեանն Ասայելի եղբօր Յովաբայ։
Այր որ զմահապարտ յերաշխի առնու, փախստական լինի եւ ոչ ի հաստատութեան։ Խրատեա զորդի քո, եւ հանգուսցէ զքեզ, եւ տացէ զարդ անձին քում, եւ ոչ հնազանդեսցի ազգի անօրինի։՝՝
կամ առ քինալ հարկանիցէ զնա ձեռամբ իւրով եւ մեռանիցի, մահու մեռցի որ եհարն. սպանօղ է, մահու մեռցի որ սպանիցէն.՝՝ մերձաւոր արեանն սպանցէ զսպանօղն ի պատահելն նորա նմա։
արդ դու մի՛ անսայցես նոցա, քանզի դարան գործեալ է նմա ի նոցանէ արանց աւելի քան զքառասուն, որ նզովեցին զանձինս ոչ ուտել եւ ոչ ըմպել՝ մինչեւ սպանցեն զնա. արդ պատրաստ են եւ սպասեն քում հրամանի։
Եւ եթէ լինիցի այր որ ատիցէ զընկեր իւր, եւ դարան գործիցէ նմա, եւ յարիցէ ի վերայ նորա եւ հարկանիցէ զանձն նորա եւ մեռցի, եւ փախչիցի ի մի ի քաղաքացն այնոցիկ,
Եւ ասէ Սաւուղ. Այսպէս ասասջիք ցԴաւիթ, եթէ՝ Ոչ կամի արքայ վարձանս, այլ հարեւր անթլփատութիւն այլազգեաց, առնուլ վրէժ ի թշնամեաց արքայի։ Եւ Սաւուղ խորհէր արկանել զնա ի ձեռս այլազգեացն։
Եւ փախեաւ Դաւիթ ի Նաւաթայ Հռամայ. եւ եկն խօսեցաւ առաջի Յովնաթանայ եւ ասէ. Զի՞նչ արարի, եւ զի՞նչ վնաս է իմ, եւ զի՞նչ մեղայ առաջի հօր քո զի խնդրէ զանձն իմ։
Ահա յաւուր յայսմիկ տեսին աչք քո, ո՛րպէս մատնեաց զքեզ Տէր այսօր ի ձեռս իմ յայրի անդ, եւ ոչ կամեցայ սպանանել՝՝ զքեզ. եւ խնայեցի ի քեզ, եւ ասացի թէ՝ Ոչ ձգեցից զձեռն իմ ի տէր իմ. զի օծեալ Տեառն է նա։