Եւ ասէ. Յիշեսցէ արքայ զՏէր Աստուած իւր, ի յաճախել մերձաւորի արեանն ապականել. մի՛ ջնջեսցեն զորդեակն իմ։ Եւ ասէ Դաւիթ. Կենդանի է Տէր եթէ անկցի ի հերոյ որդւոյ քո մազ մի ի գետին։
Եւ ահա յարուցեալ է ամենայն ազգն ի վերայ աղախնոյ քո, ասեն. Տուր զսպանօղն եղբօր իւրոյ, եւ սպանցուք զնա փոխանակ անձին եղբօր իւրոյ, եւ բարձցուք զժառանգակալն քո. եւ շիջուցանիցեն զկայծակն իմ զմնացեալ, առ ի չթողլոյ առն իմում մնացորդ եւ անուն ի վերայ երեսաց երկրի։
Եւ դարձոյց զԱբեններ ի Քեբրոն, եւ խոտորեցոյց զնա Յովաբ ի կողմանց դրանն խօսել ընդ նմա դաւաճանութեամբ. եւ եհար ընդ սնակուշտն, եւ մեռաւ. վասն արեանն Ասայելի եղբօր Յովաբայ։
կամ առ քինալ հարկանիցէ զնա ձեռամբ իւրով եւ մեռանիցի, մահու մեռցի որ եհարն. սպանօղ է, մահու մեռցի որ սպանիցէն.՝՝ մերձաւոր արեանն սպանցէ զսպանօղն ի պատահելն նորա նմա։
զի մի՛ պնդեսցի մերձաւոր արեանն զկնի սպանողին մինչդեռ այրիցի սիրտ նորա, եւ հասանիցէ նմա, եթէ հեռագոյն իցէ ճանապարհն, եւ հարկանիցէ զանձն նորա, եւ նմա չէ դատաստան մահու, զի ոչ ատեայր զնա յերէկն եւ յեռանդ։