Եւ անտի չուեալ բանակեցան յայնկոյս Առնովնայ յանապատին՝ առ ելիւք սահմանացն Ամովրհացւոց. քանզի Առնովն սահման է Մովաբացւոց, ընդ Մովաբացին եւ ընդ Ամովրհացին։
Արդ արիք չուեցէք եւ անցէք ընդ ձորն Առնովնայ. ահա մատնեցի ի ձեռս քո զՍեհոն արքայ Եսեբոնայ զԱմովրհացի. եւ զերկիր նորա սկսիր ժառանգել, եւ գրգռել ընդ նմա պատերազմ։
Եւ կացին արեգակն եւ լուսին ի կայի իւրեանց, մինչեւ էառ Աստուած զվրէժ ի թշնամեաց նոցա։ Ո՞չ ապաքէն գրեալ է այս ի գիրս Ուղղութեան. Եւ եկաց արեգակն ի մէջ երկնից, եւ ոչ խաղաց ընդ արեւմուտս՝ մինչեւ ցկատարումն աւուր միոյ։
Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Ահա դուստր իմ երէց Մերովբ, տաց զնա քեզ կնութեան. բայց լեր դու ինձ յորդի զօրութեան, եւ պատերազմեա զպատերազմունս Տեառն։ Քանզի ասաց Սաւուղ. Մի՛ եղիցի ձեռն իմ ի նա, այլ եղիցի ի նա ձեռն այլազգեացն։