Ամբարձ շուրջ զքեւ զաչս քո, եւ տես զամենեսին, զի ահաւադիկ՝՝ ժողովեցան եւ եկին առ քեզ. Կենդանի եմ ես՝ ասէ Տէր, զի զամենեսին զնոսա իբրեւ զպատմուճան զգեցցիս, եւ արկցես զնոսա զքեւ իբրեւ զզարդ հարսին։
Ասա ցնոսա. Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, ոչ կամիմ զմահ ամպարշտին, որպէս զդառնալ ամպարշտին ի չար ճանապարհէ իւրմէ եւ կեալ. դառնալով դարձարուք ի ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ ընդէ՞ր մեռանիք, տունդ Իսրայելի։
Վասն այնորիկ ասա ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Կենդանի եմ ես Տէր, եթէ ոչ որ յաւերակսն իցեն՝ սրով անկցին, եւ որ ընդ երեսս դաշտին իցեն՝ գազանաց անապատի տացին՝՝ ի կերակուր, եւ որ ընդ պարսպօքն եւ յայսր իցեն՝ մահու կոտորեցից.
Վասն այդորիկ կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, փոխանակ զի զսրբութիւնս իմ պղծեցեր ամենայն գարշելեօքն քովք, եւ ամենայն պղծալից պաշտամամբքն քովք, եւ ես մերժեցից զքեզ, եւ ոչ խնայեսցէ ի քեզ ակն իմ, եւ ոչ ողորմեցայց քեզ։