31 Եւ ասէ ցնա. Մի՛ թողուր զմեզ. քանզի էիր ընդ մեզ յանապատին. եւ եղիցես ընդ մեզ ծեր՝՝։
Աչք էի կուրաց եւ ոտք կաղաց.
Երկիցէ ի Տեառնէ ամենայն երկիր, եւ ի նմանէ դողասցեն ամենայն բնակիչք աշխարհի։
Եւ եղիցի թէ երթայցես ընդ մեզ, եւ լինիցին բարութիւնքն զոր ինչ արասցէ մեզ Տէր, բարի արասցուք եւ քեզ։
Զմիմեանց բեռն բարձէք, եւ այնպէս կատարեցէք զօրէնսն Քրիստոսի։