17 խաղաց իբրեւ զգրուիճ. եւ խառնիճաղանջն քո իբրեւ զմարախ՝՝ մածեալ զցանգով յաւուր ցրտոյ. ծագեաց արեւ եւ խաղաց, եւ ոչ ծանեաւ զտեղի իւր. վա՜յ նոցա։
Առէք նշան ի վերայ երկրիդ, փող հարէք ընդ ազգս ամենայն, հրաւիրեցէք ի վերայ դորա գունդս, պատուէր տուք յինէն Այրարատեան թագաւորութեանցն եւ Ասքանազեան գնդին. կանգնեցէք զնովաւ նետակալս, ելէք ի վերայ. շարժեցաւ եւ չարչարեցաւ, զի եկն եհաս ի վերայ Բաբելոնի խորհուրդ Տեառն. երիվարք իբրեւ զբազմութիւն մարախոյ՝՝։
Եւ հանին զնա, եւ սատակեցին զնա օտարք ժանտագործք յազգաց, եւ տապալեցին զնա. ի վերայ լերանց եւ յամենայն ձորս անկան ոստք նորա, եւ խորտակեցաւ ստեղն նորա ընդ ամենայն դաշտս երկրի. եւ իջին ի հովանւոյ նորա ամենայն ազգք ազանց, եւ յատակեցին զնա։
Յափշտակէին զարծաթ, յափշտակէին զոսկի, եւ ոչ գոյր չափ զարդու նորա, ծանրացան քան զամենայն սպասք նորա ցանկալիք։
Եւ նմանութիւն մարախոյն՝ նմանութիւն ձիոյ պատրաստելոյ ի պատերազմ. եւ ի վերայ գլխոց նոցա իբրեւ զպսակ՝ նմանեալ ոսկւոյ, եւ երեսք նոցա իբրեւ զերեսս մարդոյ.