Եւ կերիցեն նեղիչք քո՝՝ զմարմինս իւրեանց. եւ արբցեն իբրեւ զգինի նոր զարիւնս իւրեանց՝ եւ արբեսցին. եւ ծանիցէ ամենայն մարմին եթէ ես եմ Տէր որ փրկեցի զքեզ, եւ օգնեցի քեզ եւ զօրացուցի զՅակոբ՝՝։
Եւ արբեցուսցէ արբեցութեամբ զզօրավարս նորա եւ զիմաստունս նորա, զիշխանս նորա եւ զզօրագլուխս նորա եւ զզօրաւորս նորա, եւ ննջեսցեն քուն յաւիտենից, եւ մի՛ զարթիցեն, ասէ Արքայ՝ Տէր ամենակալ անուն է նորա։
Արդ մեք զի՞ նստիցիմք. այլ ժողովեցարուք՝ եւ մտցուք ի քաղաքս ամուրս, եւ անդր անկցուք. զի Տէր Աստուած մեր ընկէց՝՝ զմեզ, եւ արբոյց մեզ ջուր դառնութեան, զի մեղաք առաջի նորա։
Եւ բարձցին մեհեանքն Ովնայ՝ մեղքն Իսրայելի. փուշ եւ տատասկ բուսցի ի սեղանս նոցա. եւ ասասցեն լերանց թէ՝ Անկերուք ի վերայ մեր, եւ ցբլուրս թէ՝ Ծածկեցէք զմեզ։