զի ահա ի քաղաքէն՝ յորում կոչեցեալ է անուն իմ ի նմա, արարից սկիզբն չարչարելոյ, եւ դուք սրբելով սրբիցի՞ք. ոչ սրբեսջիք. զի սուր կոչեցից ես ի վերայ ամենեցուն որ բնակեալ են յերկրի, ասէ Տէր զօրութեանց։
Հանգուցեալ էր ի մանկութենէ իւրմէ Մովաբ, եւ յուսացեալ էր ի փառս՝՝ իւր, եւ չէր թափեալ աման յամանոյ, եւ ոչ երթեալ ի գերութիւն. վասն այնորիկ կայր համ նորա ի նմին, եւ հոտ նորա ոչ պակասեաց։
Եւ ասացես ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւադիկ ես առնում զտունդ Իսրայելի ի միջոյ ազգացդ յորս մտին ի նոսա, եւ ժողովեցից զդոսա յամենայն ազգաց որ շուրջ զդոքօք են, եւ տարայց զդոսա յերկիրն Իսրայելի.
Զի մի՛ եւս պղծեսցին ի կուռս իւրեանց եւ ի գարշելիս իւրեանց եւ յամենայն ամպարշտութիւնս իւրեանց. եւ փրկեցից զդոսա յամենայն անօրէնութեանց դոցա զոր՝՝ մեղան ի նոսա, եւ սրբեցից զդոսա, եւ եղիցին ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց դոցա յԱստուած։
Յաւուր յայնմիկ ոչ ամաչեսցես յամենայն գործոց քոց, որովք ամպարշտեցար առ իս. զի յայնժամ զերծից ի քէն զչարութիւն ամբարտաւանութեան քո, եւ ոչ եւս յաւելցես մեծաբանել ի վերայ լերին սրբութեան իմոյ։