21 Բազում անգամ ի հուր արկանէ եւ ի ջուր զի կորուսցէ զդա. արդ եթէ կարող ինչ ես, օգնեա մեզ, Տէր, գթացեալ ի վերայ մեր։
Զի այր կանանցածին սակաւակեաց է եւ լի բարկութեամբ.
Այլ մարդ աշխատութեամբ ծնանի. ձագք արծուեաց՝՝ ի բարձունս թռչին։
Սիրեաց զչարութիւն քան զբարութիւն. զանօրէնութիւն քան զխօսս արդարութեան։
Եւ կին մի էր ի տեռատեսութեան արեան զերկոտասան ամ.
Եհարց ցհայր նորա եւ ասէ. Քանի՞ ժամանակք են յորմէ հետէ այդ եղեւ դմա։ Եւ նա ասէ. Ի մանկութենէ։
Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Ասացեր թէ կարող ես՝՝, ամենայն ինչ հնարաւոր է այնմ, որ հաւատայն։
Իսկ այս՝ դուստր Աբրահամու էր, զոր կապեաց Սատանայ ահաւադիկ ութուտասն ամ, ո՞չ էր արժան արձակել ի կապանաց անտի ի շաբաթու։
Եւ կին մի էր ի տեռատեսութեան արեան յամաց երկոտասանից, որում ոչ էր լիեալ հնար յումեքէ բժշկել։
Եւ մինչդեռ անցանէր, ետես այր մի կոյր ի ծնէ.
Սա լուաւ զխօսսն Պաւղոսի, որոյ հայեցեալ ի նա եւ տեսեալ թէ ունի հաւատս փրկութեան,
Եւ էր այր մի կաղ յորովայնէ մօր իւրոյ զոր բարձեալ դնէին հանապազ առ դրան տաճարին, որ կոչէր Գեղեցիկ, խնդրել ողորմութիւն յայնցանէ որ մտանէին ի տաճարն։
Զի ամաց էր այրն աւելի քան զքառասուն, յորոյ վերայ եղեւ նշանս այս բժշկութեան։
Եւ եգիտ անդ այր մի, որում անուն էր Ենեա, ութեմեան դնէր ի մահիճս անդամալոյծ։