5 Եւ հարցանէր զնոսա. Քանի՞ նկանակ հաց ունիք։ Եւ նոքա ասեն. Եւթն։
Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Քանի՞ նկանակ ունիք։ Եւ նոքա ասեն. Եւթն եւ սակաւ ձկունս։
Ասէ ցնոսա. Քանի՞ նկանակ ունիք, երթայք տեսէք։ Իբրեւ գիտացին, ասեն ցնա. Հինգ՝ եւ երկուս ձկունս։
Պատասխանի ետուն նմա աշակերտքն նորա. Ուստի՞ կարես յագեցուցանել զդոսա հացիւ յանապատի աստ։
Եւ հրամայեաց ժողովրդեանն բազմել ի վերայ երկրի. եւ առեալ զեւթն նկանակն՝ գոհացաւ, եբեկ եւ տայր ցաշակերտսն զի արկցեն. եւ արկին առաջի ժողովրդեանն։
Ասէ ցնոսա. Դուք տուք դոցա ուտել։ Եւ նոքա ասեն. Ոչ գոյր մեր աւելի քան զհինգ նկանակ եւ զերկուս ձկունս, բայց եթէ երթիցուք գնեսցուք բաւական ժողովրդեանդ կերակուր։