36 Զի՞նչ օգուտ է մարդոյ եթէ զաշխարհ ամենայն շահեսցի, եւ զանձն իւր տուժեսցի.
Կրկնեաց անդրէն Սատանայ եւ ասէ ցՏէր. Մորթ ընդ մորթոյ, եւ որ ինչ իցէ մարդոյ՝ ընդ անձին իւրոյ տուժեսցի.
Ո՞չ ապաքէն Տէր է՝ որ ուսուցանէ զիմաստութիւն եւ զհանճար՝՝։
Զի դու ատեցեր զխրատ իմ, մերժեցեր եւ յետս ընկեցեր զամենայն բանս բերանոյ իմոյ՝՝։
Զի ասէիք թէ՝ Զուր է ամենայն որ ծառայէ՝՝ Աստուծոյ. եւ զի՞նչ աւելի է զի պահեցաք զպահպանութիւնս նորա, եւ զի գնացաք պաղատանօք առաջի Տեառն ամենակալի։
Զի՞նչ օգտիցի մարդ եթէ զաշխարհս ամենայն շահեսցի եւ զանձն իւր տուժեսցի. կամ զի՞նչ տացէ մարդ փրկանս ընդ անձին իւրոյ։
Զի որ կամիցի ապրեցուցանել զանձն իւր՝ կորուսցէ զնա. եւ որ կորուսցէ զանձն իւր վասն աւետարանին՝ ապրեցուսցէ զնա։
քանզի զի՞նչ տացէ մարդ փոխանակ անձին իւրոյ։
Զի՞նչ օգուտ է մարդոյ եթէ զաշխարհ շահեսցի, եւ զանձն իւր կորուսցէ կամ տուժեսցի։
Իսկ արդ զի՞նչ պտուղ ունէիք յայնժամ, որովք այժմդ զամօթի հարեալ էք. զի վախճան նոցա մահ է։