Եւ ամենայն որ ոք եթող զտուն կամ զեղբարս կամ զքորս կամ զհայր կամ զմայր կամ զկին կամ զորդիս կամ զագարակս վասն անուան իմոյ՝ հարիւրապատիկ առցէ, եւ զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեսցէ։
Այլ եւ ոչ՝՝ իւիք համարիմ զանձն իմ պատուական՝ որպէս զկատարել զընթացս իմ ուրախութեամբ, եւ զպաշտօնն զոր առի ի Տեառնէ Յիսուսէ՝ վկայ լինել աւետարանի շնորհացն Աստուծոյ։
Յայնժամ պատասխանի ետ Պաւղոս. Զի՞նչ գործէք զի լայքդ եւ ճմլեցուցանէք զսիրտ իմ. քանզի ես ոչ միայն կապելոյ, այլ եւ մեռանելոյ յԵրուսաղէմ պատրաստ եմ վասն անուանն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի։
Մի՛ երկնչիր, վասն որոյ կամիս չարչարել՝՝. ահա հանդերձեալ է Բանսարկուն արկանել ի ձէնջ ի բանտ, զի փորձիցիք, եւ ունիցիք նեղութիւն աւուրս տասն. լեր հաւատարիմ մինչեւ ի մահ, եւ տաց քեզ զպսակն կենաց։