32 Եւ բերին առաջի նորա խուլ մի եւ համր, եւ աղաչէին զի ձեռն դիցէ ի վերայ նորա։
աղաչէր զնա յոյժ եւ ասէր թէ՝ Դուստր նորա մերձ է ի մահ, զի եկեալ դնիցէ նմա ձեռն, որպէս զի ապրեսցի եւ կեցցէ։
Եւ նոյնժամայն բացան լսելիք նորա, եւ լուծան կապանք լեզուի նորա եւ խօսէր ուղիղ։
Եւ հանէր դեւ մի համր, եւ եղեւ յելանել դիւին խօսեցաւ համրն, եւ զարմացան ամենայն ժողովուրդքն։